آثارویکتور هوگو

      ویکتور هوگو، نویسنده، رمان‌نویس و شاعر ...

وصیت نامه ی کوروش کبیر

 من در طول مدت عمر خود هر آرزویی که داشتم برآورده شد ، دست به هر کاری که زدم پیروز شدم . دوستان و...

زندگی نامه کریستین رونالدو

زندگی نامه کریستین رونالدو

  

  ....

درس آزاد

                                                بهار آمدو نیامدی 

 بی تو سالها بهار آمدو    نیامدی             **                  لحظه های بی قرار آمد و نیامدی 

 امتداد جاده را منتظر نشسته ام             **                   صد سوار،درغبار،  آمد و نیامدی 

 خواب دیدم آمدی وقت چیدن انار             **                   وقت  چیدن  انار آمد    و نیامدی 

 صفحه های عمر خویش راشبی ورق زدم **                    سال های سوگوار آمدو نیامدی   

 برسر عروس باغ تور صورتی نشست       **                    آشنا!  ببین   بهار آمد  و نیامدی 

                                                                                هادی محمد علی پور  

    خود ارزیابی 

1- منظور شاعر از سال های سوگوار چیست؟ 

2- منظور شاعر ازتور صورتی چیست؟ 

3- منظور شاعراز وقت چیدن انار چیست؟ 

 ..... 

اشعارزیبا

اشعار منوچهری درمورد عید نوروز
آمد نوروز هم از بامداد  / آمدنش فرخ و فرخنده باد
باز جهان خرم و خوب ایستاد  / مرد زمستان و بهاران بزاد
ز ابر سیه روی سمن بوی داد  / گیتی گردید چو دار القرار
روی گل سرخ بیاراستند / زلفک شمشاد بپیراستند
کبکان بر کوه به تک خاستند  /بلبکان زیر و ستا خواستند
فاختگان همبر میناستند  / نای زنان بر سر شاخ چنار
باز جهان خرم و خوش یافتیم / زی سمن و سوسن بشتافتیم
زلف پر یرو یان بر تافتیم  / دل ز غم هجران بشکافتیم
خوبتر از بوقلمون یافتیم  / بوقلمونیها در نوبهار

* * * * * * * * * * * *

اسب بی سوار

ای اسب بی سوار از اینجا گذر نکن

                             با خون یال خویش غـمی بیشــتر نکن

بگذار این امید بمانـد بــه کــودکــان

                             بر کودکان حکایت مرگ پـــدر نـکــن

از خیمه ها که میگذری شیهه ای نکش

                             این زخم تازه را به کسی تازه تر نکن

زینب امید داده بــه طــفلان بــی پــدر

                             با آمـدن نـصـیحـت او بـــی اثـــر نکن

دانم که شیهه های تو از زور غصه هاست

                             این بغض را بخور و یتیمان خبر نکـن

بر خود ببال چونکه سوار تو مــرد بود

                             فکر شکست لشگر مردان به سـر نـکن

از من شنو کـه گــریـه امانم نــمــیدهــد

                             با کوفیان مشین و به جایـی سـفر نکـن

این انتظار تلخ به از نـاامــیــدی اســت

                             ای اسب بی سوار از اینـجا گــذر نکن

بی گناه

شـنـیده ای که سـر بـی گـنـه بـه دار آید؟
                         شنیده ای به خزان با گلی بهار آید؟
شنیده ای که چو پروانه سوخت در آتش
                        به جای لعن ؛ دعایش به حق یار آید؟
مـرا بــه دار زنـد بـا کـمـان گـیــسویـش
                        منم بـدون گـناهـی که خـود به دار آید
منم همان کـه بـسـوزم دعـا کـنـم بـر یـار
                        خوشم هنوز هر آنجا خوش نـگـار آید
ز آن کـمان دو ابروی چون هلال مـهش
                       هـنـوز بر دل مـن تـیـر بـی شـمـار آید
شکست بال و پـرم را به نـاوک مـژگـان
                       ز تـیـر مـاهـر صــیـاد کــی فــرار آیـد
ز داغ یوسف گمگشته کور شـد چشـمم
                       که سرمه میـکـنم آن خـاک زان دیار آید
سـیاوشم که گـــناهم نـبـود و مـیسـوزم
                        خزان منـم که بـهـارم بـود چـو یار آید
تو بـی نیـاز؛ مـرا از جـفـا رهـا مـنـما
                        که هرچه خوار شود عاقـبـت بکار آید
نخواهمت که ز انصاف حکمران گردی
                        که از تو میوه انصاف کی به بار آیـد؟
دعـا کـنـم کـه بــیـایـی ولـی نمـی آیـی
                        که شاه همچو تورا با گـدا چـکـار آیـد؟

احوال خراب

چندی است که از حال بدم یار نپرسید

                        حالی ز دل پر غم افگار نپرسید

چندی است که آن دلبر سیمین رخ مه رو

                        احوال من غمزده زار نپرسید

آن گل که مرا بندگی اش باعث فخر است

                        چندی است که از حال بد خار نپرسید

صیاد که در تور غمش کرد اسیرم

                        رفت و دگر از مرغ گرفتار نپرسید

آن کس که به هر مرده  به یک دیده دهد جان

                        از علت درد من بیمار نپرسید

از من بود علت که نه من در خور اویم

                        از دلبر من علت این کار نپرسید

دلبر ز کفت هوش و خرد را ببرد زود

                        دلدادگی از عاقل و هشیار نپرسید

در بازی دنیا دل پر خون به من افتاد

                        از بازی این گنبد دوار نپرسید

"ما مدعیان در طلبش بی خبرانیم"

                        از ما خبر از یار، دگر بار نپرسید